Pompoen focaccia

Voordat ik begin met de omschrijving van het recept wil ik even ingaan op een paar belangrijke details bij het maken van focaccia die misschien voor een Italiaan vanzelfsprekend zijn maar voor Nederlanders zeker niet. Focacciadeeg lijkt op het deeg van een pizzabodem. Het wordt gemaakt met hele fijne bloem, gist en water. Het kleine verschil is echter dat in pizzadeeg nooit olijfolie zit terwijl dit in focacciadeeg juist de smaakmaker is! Bovendien heeft een focacciadeeg veel meer tijd nodig om te rusten dan het deeg voor een pizza. Ook over de ingrediënten is veel te vertellen. Gebruik sowieso altijd een lichte bloemsoort en geen meel. Klopt; meel en bloem zijn twee verschillende dingen. Meel wordt gemalen van de volledige tarwekorrel. Zeeft de molenaar hier de kiemen en zemelen (het deel waar de vezels in zitten) uit, dan krijg je bloem. Hoe intensiever er wordt gezeefd hoe lichter je bloem wordt. Voor een focaccia neem je hele lichte, fijne bloem. De Italianen gebruiken de term 0,0 bloem om dit aan te duiden. Dit lijkt erg op onze patentbloem en is dus de soort die je voor dit recept het best uit de schappen van de winkel kunt pakken. Kies daarnaast voor gedroogde gist en het liefst een beetje wijnsteenbakpoeder om het rijzen te vergemakkelijken (dit hoort officieel niet maar voor mij is het een handig foefje om een goed en luchtig deeg te krijgen). Nu is het een kwestie van de mouwen op stropen, aan de slag gaan en vooral… wachten! :) Veel plezier en succes met het maken van deze heerlijke Italiaanse lekkernij!

Recept voor: 1 flinke focaccia (ongeveer 30 bij 30 cm)
bereidingstijd: 45 min + 2/3 uur om te rijzen

Ingrediënten

voor de pompoen vulling

1 flespompoen (je hebt voor dit recept 300 gram rauwe pompoen nodig, dat is na het bakken nog ongeveer 150 gram .
2 handjes walnoten
50 gram pecorino kaas (garnering)
olijfolie

voor het deeg

500 gram patentbloem
200 ml lauwwarm water
4 gram gist
2 theelepels wijnsteenbakpoeder (als je het zonder wijnsteenbakpoeder wilt doen kan dat prima maar verdubbel dan de hoeveelheid gist)
1 theelepel honing
1 theelepel zout
10 gram olijfolie

Aan de slag

Verwarm de oven voor op 175 graden.
Snijd de pompoen met schil in plakken van een paar millimeter dik. Besprenkel met olie en breng op smaak met zout en peper (en eventueel wat andere kruiden) en zet dit gedurende 15 tot 20 minuten in de oven.
Begin ondertussen met het maken van het deeg
Los de gist en de honing op in het lauwwarme water terwijl je rustig roert. Laat dit een paar minuten staan.
Meng de bloem, het zout en de olijfolie in een mengkom en voeg daarna beetje bij beetje het gist/water mengsel toe. Kneed het geheel ongeveer 10 minuten tot een mooi soepel deeg.
Is het deeg te droog? Voeg dan wat extra water toe. Focaccia hoort ietsje(s) vochtiger te zijn dan brooddeeg.
Laat de pompoen een klein beetje afkoelen. Hij mag best nog warm zijn maar zorg dat het niet bloedheet is wanneer je het toevoegt aan het deeg.
Hak de walnoten grof en voeg dit samen met de geroosterde pompoen toe aan je deeg. Vouw de vulling er voorzichtig doorheen.
Maak een mooie bal van het deeg. Leg hem in een met olie ingevette kom en bedek met een theedoek.
Laat het deeg minimaal 1 uur op een warme (en het liefst vochtige) plek in het huis rusten. Mocht je beschikking hebben over een stoomoven dan is dat echt perfect. Laat je deeg dan rijzen in de stoomoven op een temperatuur van 40 graden.
Wanneer je deegbol ongeveer dubbel zo groot is geworden weet je dat je geduldig genoeg bent geweest.
Vet een bakvorm of ovenplaat goed in met olijfolie, haal de deegbol voor je focaccia uit de kom, en leg hem in een vorm naar keuze op je bakvorm. Traditioneel is een focaccia rechthoekig maar elke andere vorm kan natuurlijk ook.
Duw met je vingers in het deeg zodat er kuiltjes ontstaan. Garneer dit nu met de resterende walnoten en de geraspte pecorino en duw het een beetje met je vingers in het deeg.
Verwarm de oven voor op 200 graden.
Bedek het deeg op de bakplaat wederom met een theedoek en laat het nu nog 1 rijzen. (zorg er voor dat de theedoek het deeg niet kan raken)
Hopelijk heb je een uur kunnen wachten. In dat geval; bakken maar!
Bak je focaccia in 20 min goudbruin in de voorverwarmde oven.
Wanner hij uit de oven komt zou ik niet te lang wachten met peuzelen want hoe verser hij is, hoe lekkerder! Smakelijk!

terug